Πρωινά Νεύρα

Τα νεύρα μου με έχουν πιάσει πρωί πρωί. Πρέπει να την κόψω την ρημάδα την εφημερίδα.
Διαβάζω στα ΝΕΑ 10/4/08:
"Ανοίγουν παράθυρο για λαδώματα με την ενεργειακή ταυτότητα των κτιρίων...αν δεν μπουν σύντομα κανόνες υπάρχει ο κίνδυνος φαινομένων συναλλαγής και παραοικονομίας στη φάση των επιθεωρήσεων που προβλέπονται για την έκδοση πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης...
...Επιφυλάξεις διατύπωσε και ο εκπρόσωπος του ΤΕΕ κ. Σπύρτζης, σημειώνοντας πως ούτε οι Πολεοδομίες είναι έτοιμες, ενώ κάλεσε την Πολιτεία να δώσει «το καλό παράδειγμα υποχρεώνοντας να εφαρμόσουν τον κανονισμό κατά προτεραιότητα τα δημόσια κτίρια, τα νοσοκομεία και τα κτίρια συνάθροισης κοινού, όπως τα εμπορικά κέντρα, που θεωρούνται ενεργοβόρα». Ο ίδιος εξέφρασε την απορία γιατί εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του νομοσχεδίου οι εκκλησίες..."
Γαμώ το κράτος και την εκκλησία μου μέσα.
Διαβάζω επίσης ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος θέλει να πάρει την ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού.
Κοίτα τώρα μπελάς που μας βρήκε.
Δεν μας έφτανε ο εθνικός προμηθευτής με τον κόκκινο ιδιωτικό στρατό του, τώρα θα αποκτήσουμε και εθνικό ντίλερ (αυτόν που στήνει τα ντιλς ντε...) με πράσινο ιδιωτικό στρατό.
Και ο εθνικός πετρελαιάς; Αυτός τι θα απογίνει τώρα;
Ε, ας πάρει την ΑΕΚ. Ή ας πάρει τον ΠΑΟΚ να βοηθήσει και το εθνικό μας θέμα.
Ακόμα καλύτερα, μπορεί να ξεκουμπιστεί από την Ελλάδα και αυτός και όλο του το σόι (εκτός από την Μαριάννα), όπως προτείνει και ο Ανδρέας Βγενόπουλος (ο ντίλερ) σύμφωνα με τα ΝΕΑ (10/4/08):
“...'Συνεργαστείτε ή φύγετε επιτέλους να ησυχάσουμε!' άστραψε και βρόντηξε ο Ανδρέας Βγενόπουλος στο τέλος της συζήτησης με τους παλαίμαχους του Παναθηναϊκού,...Στο τέλος σε πηγαδάκι (ο ντίλερ ντε...) ρωτούσε τους δημοσιογράφους, ανάβοντας το τεράστιο πούρο του (απαραίτητο αξεσουάρ κάθε καλού ντίλερ ντε...), αλλά δείχνοντας καλή και φιλική διάθεση: «Πώς το είδατε εσείς; Ήθελα να περάσω μήνυμα ενότητας»...”
Κοίτα, μιας και ρώτησες, άι στο διάολο πρωινιάτικα.

ΥΓ: προς τον δημοσιογράφο του τελευταίου δημοσιεύματος: να ξέρεις ότι τα αφεντικά πάντα δείχνουν καλή και φιλική διάθεση προς τους υπαλλήλους τους, μέχρι βέβαια να έρθει η κακιά η ώρα. (για τον υπάλληλο)

1 comments

Make A Comment

1 comments:

Ανώνυμος είπε...

Πεστα ρε μεγαλε

Δημοσίευση σχολίου

top