Ψυχική Ανάταση
Κάθε φορά που πηγαίνω για τσιγάρα, περνάω μπροστά από το σχολείο στην γειτονιά μου και κάθε φορά νιώθω ρίγη συγκίνησης. Νιώθω να ξεχειλίζω από εθνική υπερηφάνεια για το θέαμα, από μια ανάταση που μου υπενθυμίζει γιατί αξίζει να ζεις, να ονειρεύεσαι, να βάζεις στόχους, να τα καταφέρνεις...
Είναι τόση η χαρά και η αισιοδοξία που με γεμίζει το θέαμα, που με εμποδίζει να κόψω το τσιγάρο, γιατί τότε δεν θα έχω την μοναδική ευκαιρία να νιώθω καθημερινά με αυτόν τον τρόπο.
Α, ναι, τα σχολικά κτίρια...
Τι δόξα, τι τιμές και αυτές...
Κατατροπώσαμε -χωρίς ντόπα- ακόμα και την παντοδύναμη Σοβιετία, με την καταπληκτική ελληνικότατη πατέντα μας.
Οι εκπληκτικοί μηχανικοί μας-δημόσιοι υπηρέτες, δούλεψαν πυρετωδώς κάτω από την ζεστή θαλπωρή του ελληνικού Κράτους. Στην προσπάθεια τους να σχεδιάσουν το τέλειο σχολικό κτήριο, μίλησε η αθάνατη ελληνική ψυχή! Πέτυχαν το θαύμα, κατόρθωσαν το ακατόρθωτο, σκαρφάλωσαν στις κορυφές του Ολύμπου!
Η αρμονική συνύπαρξη του Bauhaus με την παράγκα του Καραγκιόζη, το ιερό δισκοπότηρο της αρχιτεκτονικής, ήταν πια πραγματικότητα!
Το όραμα τους εξαπλώθηκε αστραπιαία απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα, σαν φωτιά που καίει την Πελοπόννησο.
Τίποτα όμως δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει -ποιος να το φανταζόταν άλλωστε- για το εκπληκτικό μπόνους, την απόλυτη επιβράβευση αυτής της αρχιτεκτονικής μας επιτυχίας.
Την κατασκευή ψυχωτικών παιδιών!
(και έτσι μπορούμε να τους πουλάμε με ευκολία, ναρκωτικά, αναβολικά, ανθοιάματα του Bach...,ή απλώς, να τα διορίσουμε στο Δημόσιο!)
Έξω από το σχολείο, τα γουργουρητά ικανοποίησης που βγάζουν οι γάτες καθώς κυλιούνται πάνω στους σωρούς σκουπιδιών, σιγοντάρουν τις χαρούμενες φωνές των παιδιών που παίζουν στο προαύλιο.
Ενώ η μυρωδιά της σαπίλας, καλύπτει τα πάντα.
Είναι τόση η χαρά και η αισιοδοξία που με γεμίζει το θέαμα, που με εμποδίζει να κόψω το τσιγάρο, γιατί τότε δεν θα έχω την μοναδική ευκαιρία να νιώθω καθημερινά με αυτόν τον τρόπο.
Α, ναι, τα σχολικά κτίρια...
Τι δόξα, τι τιμές και αυτές...
Κατατροπώσαμε -χωρίς ντόπα- ακόμα και την παντοδύναμη Σοβιετία, με την καταπληκτική ελληνικότατη πατέντα μας.
Οι εκπληκτικοί μηχανικοί μας-δημόσιοι υπηρέτες, δούλεψαν πυρετωδώς κάτω από την ζεστή θαλπωρή του ελληνικού Κράτους. Στην προσπάθεια τους να σχεδιάσουν το τέλειο σχολικό κτήριο, μίλησε η αθάνατη ελληνική ψυχή! Πέτυχαν το θαύμα, κατόρθωσαν το ακατόρθωτο, σκαρφάλωσαν στις κορυφές του Ολύμπου!
Η αρμονική συνύπαρξη του Bauhaus με την παράγκα του Καραγκιόζη, το ιερό δισκοπότηρο της αρχιτεκτονικής, ήταν πια πραγματικότητα!
Το όραμα τους εξαπλώθηκε αστραπιαία απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα, σαν φωτιά που καίει την Πελοπόννησο.
Τίποτα όμως δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει -ποιος να το φανταζόταν άλλωστε- για το εκπληκτικό μπόνους, την απόλυτη επιβράβευση αυτής της αρχιτεκτονικής μας επιτυχίας.
Την κατασκευή ψυχωτικών παιδιών!
(και έτσι μπορούμε να τους πουλάμε με ευκολία, ναρκωτικά, αναβολικά, ανθοιάματα του Bach...,ή απλώς, να τα διορίσουμε στο Δημόσιο!)
Έξω από το σχολείο, τα γουργουρητά ικανοποίησης που βγάζουν οι γάτες καθώς κυλιούνται πάνω στους σωρούς σκουπιδιών, σιγοντάρουν τις χαρούμενες φωνές των παιδιών που παίζουν στο προαύλιο.
Ενώ η μυρωδιά της σαπίλας, καλύπτει τα πάντα.
This entry was written by
and posted on
Τετάρτη, Απριλίου 09, 2008
Post a comment
(
in a new window
)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου